چگونه از زخم خود مراقبت کنیم؟
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۴۱۹۸۸
جراحت سطح پوست و ایجاد یک زخم باز معمولا باعث نمایان‌شدن قسمت‌های زیرین پوست وخونریزی می‌شود؛ اگرچه این موضوع گاهی اوقات نگران‌کننده به نظر می‌رسد، اما به تمیز کردن زخم‌ها کمک می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در اکثر بریدگی‌ها و آسیب‌های کوچک، خونریزی سریع متوقف می‌شود، اما می‌توان با اعمال فشار ثابت و آرام توسط یک گاز یا پارچه استریل به این امر کمک کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اولین قدم برای مراقبت از زخم، تمیز کردن آن با آب است؛ سپس توسط موچین استریل شده با الکل، سنگریزه، خرده چوب و یا شیء دیگری را که در آن فرو رفته‌است، جدا کنید، به آرامی اطراف زخم را با صابون و لیف حمام بشویید و از مصرف هر گونه صابون تحریک کننده، الکل یا پراکسید هیدروژن روی زخم خودداری کنید.
پماد آنتیبیوتیکپمادهای آنتی‌بیوتیک نه تنها زخم‌ها را مرطوب نگه می‌دارد، بلکه می‌تواند خطر عفونت را نیز کاهش دهد؛ در صورت تمایل به مصرف آنتی‌بیوتیک، قرار دادن یک لایه نازک روی زخم کافی است، زیرا بعضی ترکیبات آنتی‌بیوتیک باعث ایجاد جوش در افراد می‌شود. در صورت بیرون ریختن جوش، مصرف این پمادها را کنار بگذارید.
اگر خراش زخم توسط لباس ساییده می‌شود، باید آن را با بانداژ بپوشانید؛ زخم یا خراش باز و بدون پانسمان در معرض خطر باز شدن مجدد یا عفونت قرار دارد. در صورت مردد بودن در مورد استفاده از بانداژ، آن را با یک چسب زخم بپوشانید و روزانه عوض کنید تا از نفوذ باکتری‌ها جلوگیری شود.
حساسیت به چسب زخماحساس خارش، تاول‌زدگی یا سوختگی در زیر بانداژ ممکن است به دلیل حساسیت به چسب مورد استفاده در بعضی از آنها باشد؛ بنابراین استفاده از گاز استریل و نوار کاغذی یا یک پانسمان بدون چسب برای پوست‌های حساس، گزینه مناسب‌تری است.
تقریباً بلافاصله پس از بریدگی یا خراش، بدن انشان شروع به التیام زخم می‌کند. در این زمان گلبول‌های سفید به باکتری‌های ایجاد کننده عفونت حمله می‌کند. پلاکتها، گلبول‌های قرمز و فیبرین (ماده پروتئینی رشته مانند) لخته‌ای ژله‌ای بر روی زخم ایجاد می‌کند و د رنتیجه به زودی یک پوست محافظ روی زخم شکل می‌گیرد. در صورت احساس خارش در محل زخم باید با آن ملایم رفتار کرد تا این پوسته از روی زخم برداشته نشود.
سوختگی‌های سطحیبیشتر ما حداقل یک یا دو بار در زندگی خود دچار سوختگی سطحی شده‌ایم. برای معالجه این نوع سوختگی‌ها باید آن را سریعاً با یک پارچه سرد یا آب خنک شستشو داد تا گرمای پوست خارج شود و سوختن آن خاتمه یابد. پس از آن باید محل سوختگی را با آب و صابون، تمیز و به آرامی پانسمان کرد. تاول‌های ایجاد شده را به هیچ وجه نباید دستکاری کنید، زیرا آنها تا بهبود سوختگی، از پوست محافظت می‌کند.
مراقبت از زخم جراحی نیز مانند مواظبت از بریدگی و خراش است؛ باید چند روزی با استفاده از بانداژ از آن محافظت و روزانه پانسمان را عوض کرد. رعایت دستورالعمل پزشک برای مراقبت از بخیه الزامی است. همچنین باید زخم را خشک نگه دارید و هرگونه افزایش خونریزی یا قرمزی را به پزشک گزارش دهید.
علائم عفونتدر صورت مشاهده هرگونه قرمزی پوست، تورم، ترشح مایع سبز یا زرد رنگ، افزایش گرما یا حساسیت در اطراف زخم، احتمال ایجاد عفونت وجود دارد. علائم دیگر عفونت شامل تورم گره‌های لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران و همچنین درد بدن، تب و لرز است. بنابراین در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.
کد خبر 393236منبع: ایمنا
کلیدواژه: زخم مراقبت از پوست سوختگی مراقبت از زخم عفونت زخم بریدگی خونریزی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۴۱۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیویورک‌تایمز: سیستم پزشکی غزه در آستانه فروپاشی است
بمباران و تهاجم ارتش رژیم صهیونیستی به غزه، سیستم مراقبت‌های بهداشتی این منطقه تحت محاصره را به گونه‌ای نابود کرده است که گروه‌های امدادی و نهادهای بین‌المللی به طور فزاینده‌ای آن را «سیستماتیک» می‌نامند.
به گزارش ایسنا، قبل از تهاجم رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر ۲۰۲۳، دکتر «محمود الرقب» در یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های سرزمین فلسطین کار می‌کرد. او یک کلینیک خصوصی داشت که مراقبت‌های حین بارداری به زنان ارائه می‌کرد.
اکنون او در یک چادر پلاستیکی در رفح، یک شهر مرزی فلسطینی که تقریبا نیمی از جمعیت غزه در آن پناه گرفته‌اند، زندگی می‌کند و بیماران را بدون پرداخت هزینه در چادر دیگری درمان می‌کند. زنان باردار که تحت بمباران اسرائیل زندگی می‌کنند، با کمبود غذا و آب تمیز، برای یافتن امنیت و تغذیه اولیه تلاش می‌کنند، چه رسد به مراقبت‌های دوران بارداری.
از زمانی که ارتش رژیم صهیونیستی شش ماه پیش پس از حمله ۷ اکتبر به رهبری مقاومت حماس، بمباران غزه را آغاز کرد، نیروهای این رژیم کل بیمارستان‌ها را ویران کردند، آمبولانس‌ها را مورد حمله قرار دادند و صدها تن از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی را کشته یا بازداشت کرده‌اند. به گفته گروه‌های امدادی، محدودیت‌های اسرائیل برای ورود کالاها به غزه مانع از رسیدن تجهیزات پزشکی نجات‌دهنده به بیماران شده است. و کمبود سوخت، آب و غذا، ارائه خدمات اولیه را برای کارکنان پزشکی دشوار کرده است.
بیمارستان الشفا پس از خروج صهیونیست‌ها
به گزارش نیویورک‌تایمز، نتیجه آن، فروپاشی تقریبا کامل سیستم مراقبت بهداشتی غزه بود که زمانی به جمعیت بیش از دو میلیون نفری آن خدمت می‌کرد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، در اواخر ماه مارس، از ۳۶ بیمارستان بزرگ در سراسر غزه، تنها ۱۰ بیمارستان فعال بودند، آن هم با کمترین کارکرد.
مقامات رژیم صهیونیستی به بهانه حضور نیروهای مقاومت در این ساختمان‌ها، یورش‌های مرگبار خود را توجیه می‌کند. با این حال حماس و کارکنان پزشکی این اتهامات را رد می‌کنند. گروه‌های امدادی، محققان و نهادهای بین‌المللی به طور فزاینده‌ای از بین بردن ظرفیت پزشکی غزه توسط رژیم صهیونیستی را «سیستماتیک» نامیده‌اند.
وضعیت بیماران در بیمارستانی در رفح
«سیاران دانلی» معاون ارشد کمیته نجات بین‌المللی، یک گروه امدادی که در غزه فعالیت می‌کند، به روزنامه «نیویورک‌تایمز» گفت: «اگر شما تخریب یک سیستم مراقبت بهداشتی را مهندسی می‌کردید، بله دقیقا به جایی می‌رسید که ما امروز هستیم.»
دانلی گفت او به مدت دو دهه در بخش کمک‌های بشردوستانه کار کرده است و نمی‌تواند به جنگ دیگری فکر کند که در آن سیستم پزشکی به این سرعت کاملا در هم شکسته شده باشد.
ارتش رژیم صهیونیستی در مورد اکثر مراکز درمانی که هدف حملات قرار می‌دهد، حتی زحمت ارائه شواهد و مدارک را هم به خود نمی‌دهد.
بیمارستان ناصر
مرکز قدیمی دکتر الرقب - بیمارستان ناصر - در ماه فوریه مورد حمله نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفت. هنگامی که او به شغل جدید خود رفت و در بیمارستانی با بودجه امارات مشغول به کار شد که یکی از مراکزی در غزه است که هنوز خدمات تخصصی زنان و زایمان را ارائه می‌دهد، متوجه شد که او یکی از کمتر از ۱۰ پزشک است که روزانه ۵۰۰ بیمار را با «فقدان شدید لوازم، کمبود نیرو و تجهیزات و کمبود دارو» درمان می‌کند.
دکتر الرقب ۳۳ ساله، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «وقتی متوجه شدم که سیستم پزشکی چقدر آسیب دیده است، بسیار شوکه شدم. به طور کامل ویران شده است.»
بیمارستان ناصر
در ماه نوامبر، دیده‌بان حقوق بشر خواستار بررسی حملات رژیم صهیونیستی به مراکز درمانی و پرسنل، به‌عنوان جنایات جنگی شد. پزشکانی که تایمز با آنها مصاحبه کرد، در آن زمان گفتند که به دلیل کمبود آب شیرین و ید، بدون بیهوشی و با زخم‌های کثیف آلوده به حشره‌ها، عمل‌های جراحی انجام می‌دادند. پایگاه سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۸۰۰ مورد حمله به مراقبت‌های بهداشتی در غزه و کرانه باختری را ثبت کرده است.
ویرانی نظام پزشکی در سراسر غزه موج می‌زند. بیماران سرطانی مجبور شده‌اند شیمی درمانی را متوقف کنند. افراد مبتلا به نارسایی کلیه دسترسی به دیالیز نجات‌دهنده را از دست داده‌اند. زنان باردار دیگر تحت نظر نیستند تا وضعیت‌های تهدیدکننده‌ای مانند «پره اکلامپسی» شناسایی شود. اگر این بیماری دوره بارداری تحت کنترل نباشد، برای مادر و نوزاد عواقب وخیمی در پی دارد.
دکتر «زکی زکزوک» انکولوژیست که زمانی یکی از پزشکان برجسته سرطان غزه بود و اکنون با خانواده‌اش در خان یونس در چادری زندگی می‌کند، گفت: «گاهی اوقات گریه می‌کنم. من اعدام شدن بیمارانم را به آرامی و به تدریج تماشا می‌کنم.»
دکتر زکزوک از زمانی که جنگ باعث بسته شدن بیمارستان سرطانی شده که در آن کار می‌کرد، نتوانسته است کاری برای بیمارانش انجام دهد. او گفت اکنون بیماران را در بیمارستانی در جنوب غزه می‌بیند، اما دیگر به آنها شیمی درمانی توصیه نمی‌کند، زیرا می‌ترسد انجام این کار باعث تضعیف سیستم ایمنی آنها در زمانی شود که سیستم پزشکی قادر به مقابله با عفونت نیست. در عوض، او مراقبت‌های تسکینی مانند مسکن‌ها را پیشنهاد می‌دهد.
او گفت: «سعی می‌کنم بهترین کار را انجام دهم، دیگران نیز همین کار را می‌کنند، اما ما چه کار می‌توانیم بکنیم؟»
در ماه فوریه، نیروهای رژیم صهیونیستی به بیمارستان ناصر، یک مرکز بزرگ در خان یونس یورش بردند. به گفته پزشکان بدون مرز، یک گروه امدادی که کارکنان آن شاهد حمله بودند، آنها بخش ارتوپدی بیمارستان را گلوله‌باران کردند و ده‌ها کارمند مراقبت‌های بهداشتی را بازداشت کردند. این سازمان نوشت: شواهدی که در اختیار ما قرار دارد حاکی از حملات عمدی و مکرر نیروهای اسرائیلی علیه بیمارستان ناصر، بیماران و کادر پزشکی آن است.
در ماه مارس، ارتش رژیم صهیونیستی برای دومین بار به بیمارستان الشفا حمله کرد و نزدیک به ۲۰۰ تن را کشت. سربازان اسرائیلی پس از درگیری‌های طولانی مدت با نیروهای مقاومت در داخل و اطراف مجتمع، ویرانی گسترده‌ای بر جای گذاشتند. این سازمان گفته است که نیروهایش از سوی افراد مسلح در داخل و اطراف یکی از ساختمان‌های بیمارستان مورد تیراندازی قرار گرفته‌اند. مقامات غزه گفتند که ۲۰۰ غیرنظامی در این حمله کشته شده‌اند.
به گفته سازمان بهداشت جهانی که تیمی را در این ماه برای ارزیابی وضعیت بیمارستان الشفا هدایت کرد، پس از حمله، محوطه بیمارستان مملو از اجساد و گورهای کم‌عمق بود.
سازمان بهداشت جهانی پس از بازدید، در بیانیه‌ای گفت این بیمارستان «یک پوسته خالی» بود و هیچ بیماری نداشت و بیشتر تجهیزات آن «غیرقابل استفاده یا خاکستر شده‌اند.»
دکتر تانیا حاج حسن، پزشک آمریکایی مراقبت‌های ویژه کودکان می‌گوید، کل غزه «احساس می‌کند که توسط یک بمب هسته‌ای مورد اصابت قرار گرفته است.»
مقامات فلسطینی در غزه روز پنجشنبه تعداد اجساد کشف شده در یک گور دسته‌جمعی در محوطه بیمارستان ناصر را از ۲۸۳ به ۳۹۲ نفر افزایش دادند، در حالی که گزارش‌های متناقض از سمت صهیونیست‌ها و مقامات غزه در مورد چگونگی و زمان دفن برخی از اجساد مطرح شده است.
محمود بصل، سخنگوی دفاع مدنی غزه - بخش جستجو و نجات در اداره تحت کنترل حماس- روز پنجشنبه قبل از درخواست برای تحقیقات بین‌المللی گفت: «این بزرگ‌ترین گور دسته‌جمعی از آغاز جنگ است.»
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»